Eriyor güneş ufukta, gecenin gelişiyle… Fıskiyeden fırlayıp dağılıyor umutlar, bekleyişlerle… Hazırlanmış sözler bırakılıyor masaya, tükenişlerle… Kayboluyoruz eve giden yolda, sadık gölgelerimizle…
Sormayın sakın, neden diye yangınlarla! Ortada işte, her şey küf tutmuş zamanla… Bakın sade, anlarsınız acılarla; Ne yana dönmekte dünya, aşırı hızla…
Kirlenmişti zaten havalar, büyük savaşlarla… Yetmedi, kirlendi insanlarda havalarla… Havalarda unutuldu sevgiler, kirlenmiş insanlarla… Kirlendi tabi aşklar da, feryat figanlarla…