HALA
Adının bıraktığı lezzet,
Duruyor damağımda.
Sensiz içtiğim su,
Zehir gibi…
Sensiz yürüdüğüm yollar,
Yokuştur hala…
Olmadığın düşler,
Kâbustur ki bana;
Sorsalar sensizliği,
Zulümdür hala…
Sensiz geçen günlerimi,
Gün saymam!
Pervane olacak alev,
Aramam senden başka…
Yokluğunda yanarım,
Gebeyim mutluluğa…
Azabındayken aşkın,
Susayamam başkasına!
Salkımını bekleyen,
Bir asmaymışçasına;
Gözlerinden damlayacak,
Kıvılcımı beklerim daima!
Bıraktığın sağanakla
Islanıyor;
Kurumak bilmez
Kirpiklerim hala…
Yetiyor utandırmaya
Öte yandan,
Yalnız düşlerde
Gördüğüm bakışların,
Hazine gibi sakladığım
Sensizliğimi hala!
“Sen gelsen,
Ben bitmeden!”
Diyorum…
Hala konuşamam,
Dilim tutulur,
Saçmalarım karşında!
Bana baksan;
Utangaç bir,
Çocuk heykeli olurum.
Sana baksam;
Bakamam!
Tutulur kalırım
Tan misali…
Kızıllaşması gibi
Güneşin ufukta;
Kavrulur kalırım,
Saçlarının kızıllığında…
Suskun
19.04.2010
Pazartesi
Bu şiir Nisan-2010 tarihinde yazılmıştır.