Her gün karanfil kokmazdı
Her bulut taşımazdı yağmur.
Dalgalar düşmandı gözlerine,
Gözleri nar çiçeği... güneşi sağardık her bağbozumu
Yön yitiren tarla kuşlarıydı gülen.
Eski çerçeveli fotoğraflardan. Çocuklar çığlıklarla doğardı
Çocuklar su.
Çocuklar dalgaları taşırdı okyanuslardan
Ve kuş üzümlerini
Babil’in asma bahçelerinden... yük katarları geçiyordu
Tutsak kadınlar dolu vagonlarda.
Yük katarları, mevsimler gibi hızlı...
Geçiyordu. açmaz mıydı menekşeler yeniden ?
Kumsala yazılı aşklar siliniyordu.
Kilimler dokuyordu güz yaprağı
Kaç kez sebil etmişti geceyi kül rengi akşamlardan
Dudakları silinmişti yine de
Dudakları fırtınalardan. kim yazardı tarihini ölümsüz sevilerin
Elleri olmasaydı.
Elleri baş kaldıran... her gün karanfil kokmazdı
Her bulut taşımazdı yağmur.
Dalgalar düşmandı gözlerine,
Gözleri nar çiçeği.

Yük katarları geçiyordu.
Posta trenleri, ekspresler
Kampanalar çalıyordu giz mavisi istasyonlarda
Posta trenleri yorgundu taşımaktan gözlerini. ne çok gözleri vardı özgürlüğün
Dalgaların silemediği...

Celal Ülgen

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları Celal Ülgen ' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.