Müzisyenler Odası
Ressamlar Odası
Fotoğrafçılar Odası
Yönetmenler Odası
Aşka Rüzgar Mektupları-3
Ey yar!Diyetini ödedim atalarıma, sana sır esişlerin. Vakit; pervasızlığı vurulan lacivert bir yalnızlığın tam yirmiüç'ü. Susmalarına güç yetiremedi avazım. Kafi gelmedi sesimin alfabesi, konuşmayan cümlelerine. Bulgusuz yakılışlarımı, kederin demlendiği yerlere gömüp; içimi terkediyorum. Gitmelerimden başka ne varsa içimde, hepsi yar boşluğu. Hepsi, aynalarda kalan müsvedde ben...
Hiçkimsemin bir yerden bir yere gidemediği, nemlenmiş yüzümdü sensizlik oysa. Cinayetlerinden sıyrılan saplantılı bir katilin, arsız istihzalarıydı pas tutmayan hoyrat gece. Fakat ''Tek cani ve tek maktül, kalbim...'' diyorum, kanla sıvayarak günahlarımı. Yüzü gülmez yaralarımı isli gülüşlerimle dağlasamda, onulmaz artık gözlerim. Kahrı bitmez serzenişlerimin... Kanı durmaz intiharlarımın...
Ey Aşk!Maskesini taktığım ucube hülyaların dar dehlizlerinde, bir hayatımı yitirdim bir de hayalimi... Yani bana dönemediğim seni... Sahi, hayatın neresindeyim ben?Saçlarımda doğranan bu fırtına, hangi kim'im?Bozkırları sarsan intizarlı feryadım, annemin kasırga susuşları değil mi?Sevgili!Bu aşk kefenlenmeden, hiçbir şair intihar edemez beni diyebilseydim, ölüme Şeb-i Arus adını verirdim. Şölenlerle karşılardım Azrail'i, canıma gül takarak... Olsun!Yinede, bana yabancı beni gömmeden seni yaşatamam. Boşa değildir Tahiri yanışlarım o yüzden. Zühre olmasanda artık gökyüzümde, Yeşil'im...
Ey güzellikte Yusuf'un kızkardeşi!Siyahlar giyinmiş hummalı bir lodostur suretim bugün. Yirmiüç kez kendimi ıskaladığım soylu bir kavgadır, hücrelerime sirayet eden yeşil gözlerin. Söylesene!Kalsam kime yarayacak?Gitsem kim yaralanacak?Bil ki aşk, cevapsız kalmaktır ve hayatsız yaşamaktır darp izleriyle. Kalmam gerekirken, gitmelerin körelmiş aydınlığına tutunmamdır. Ben, Rüzgar; '' Ya aşk beni yenecek ya da ben aşkı susturup kendimi yakacağım...''
Kusursuz yalnızlıklarda, yaşamın sıtma nöbetlerinde yaşamama mücadelesi veriyorum. Yirmiüç'ün kandan akarsuları yürüyor sahralarıma. İmlasız cümleler büyütüyorum şahane yokluğuna, devrilmişken düşlerin üstüme. Sesi güllere hayat katan ey!Gülsen, ağlama. Gül, sen... Sen gül... Ben giderim, zerrem düşmeden avuçlarına. Dağlar yıkılsada kafiyesiz ben'liğimin üstüne, aldırma!İçimde yokluğun kadar sen varken, kıyamaz bana toplu katliam merasimleri. Zaten kör bir aşktı, seni kalemlerin diline veren. Yalnızca, seni baktığımı unutma...
Ey Rüzgar'ın Aşk'ı!Kaç yağmur eskidi serseri kirpiklerimde, gelişinden bu yana?Kaç satır, şiir adıyla infaza yürüdü saçının bir teli için?Gözlerine halel gelmesin diye, yüreğimle bakamadım sana. Firari rüyaları kucakladım hep. Kaçağım gülüm!Eşkiya bir sevdanın dağlarına yaslanıyor alnım. Üşüyor, seni içinde bıraktığım içim. Suların çoktan Aşk'a geldiği bir okyanusun dalgalarında, kullanılmış esişimi uçuruyorum. Baskın yemiş güven duygun, bakışlarıma yığılmış sanki. Gülüm!Lanetli kavmimden miras kalan ah-u zarların semazeniyim. Dönüp duruyorum Mevlevi bir aşkla,aşkına; ah çekerek...
Sevgili!Daha vasiyetini yazmadım savaşlarımın. Taze mezar kokan aşkımı, iç kanamalı ikindilere karşı yüz üstü bırakmadım. Ama enkazıma yürüyorum, en diri ölümlerimle. Ne olur!Kendimde kal... Ben beni boğdum...
''Ağladı bulutlar/Tutuştu yağmurlar/Bir yürek sustu...'' Bir Rüzgar sustu... Beni sende tüketen kendimden, en bölüşülmemiş çığlıklarımla; SENİ İÇİMDE TERKEDİYORUM
Hiçkimsemin bir yerden bir yere gidemediği, nemlenmiş yüzümdü sensizlik oysa. Cinayetlerinden sıyrılan saplantılı bir katilin, arsız istihzalarıydı pas tutmayan hoyrat gece. Fakat ''Tek cani ve tek maktül, kalbim...'' diyorum, kanla sıvayarak günahlarımı. Yüzü gülmez yaralarımı isli gülüşlerimle dağlasamda, onulmaz artık gözlerim. Kahrı bitmez serzenişlerimin... Kanı durmaz intiharlarımın...
Ey Aşk!Maskesini taktığım ucube hülyaların dar dehlizlerinde, bir hayatımı yitirdim bir de hayalimi... Yani bana dönemediğim seni... Sahi, hayatın neresindeyim ben?Saçlarımda doğranan bu fırtına, hangi kim'im?Bozkırları sarsan intizarlı feryadım, annemin kasırga susuşları değil mi?Sevgili!Bu aşk kefenlenmeden, hiçbir şair intihar edemez beni diyebilseydim, ölüme Şeb-i Arus adını verirdim. Şölenlerle karşılardım Azrail'i, canıma gül takarak... Olsun!Yinede, bana yabancı beni gömmeden seni yaşatamam. Boşa değildir Tahiri yanışlarım o yüzden. Zühre olmasanda artık gökyüzümde, Yeşil'im...
Ey güzellikte Yusuf'un kızkardeşi!Siyahlar giyinmiş hummalı bir lodostur suretim bugün. Yirmiüç kez kendimi ıskaladığım soylu bir kavgadır, hücrelerime sirayet eden yeşil gözlerin. Söylesene!Kalsam kime yarayacak?Gitsem kim yaralanacak?Bil ki aşk, cevapsız kalmaktır ve hayatsız yaşamaktır darp izleriyle. Kalmam gerekirken, gitmelerin körelmiş aydınlığına tutunmamdır. Ben, Rüzgar; '' Ya aşk beni yenecek ya da ben aşkı susturup kendimi yakacağım...''
Kusursuz yalnızlıklarda, yaşamın sıtma nöbetlerinde yaşamama mücadelesi veriyorum. Yirmiüç'ün kandan akarsuları yürüyor sahralarıma. İmlasız cümleler büyütüyorum şahane yokluğuna, devrilmişken düşlerin üstüme. Sesi güllere hayat katan ey!Gülsen, ağlama. Gül, sen... Sen gül... Ben giderim, zerrem düşmeden avuçlarına. Dağlar yıkılsada kafiyesiz ben'liğimin üstüne, aldırma!İçimde yokluğun kadar sen varken, kıyamaz bana toplu katliam merasimleri. Zaten kör bir aşktı, seni kalemlerin diline veren. Yalnızca, seni baktığımı unutma...
Ey Rüzgar'ın Aşk'ı!Kaç yağmur eskidi serseri kirpiklerimde, gelişinden bu yana?Kaç satır, şiir adıyla infaza yürüdü saçının bir teli için?Gözlerine halel gelmesin diye, yüreğimle bakamadım sana. Firari rüyaları kucakladım hep. Kaçağım gülüm!Eşkiya bir sevdanın dağlarına yaslanıyor alnım. Üşüyor, seni içinde bıraktığım içim. Suların çoktan Aşk'a geldiği bir okyanusun dalgalarında, kullanılmış esişimi uçuruyorum. Baskın yemiş güven duygun, bakışlarıma yığılmış sanki. Gülüm!Lanetli kavmimden miras kalan ah-u zarların semazeniyim. Dönüp duruyorum Mevlevi bir aşkla,aşkına; ah çekerek...
Sevgili!Daha vasiyetini yazmadım savaşlarımın. Taze mezar kokan aşkımı, iç kanamalı ikindilere karşı yüz üstü bırakmadım. Ama enkazıma yürüyorum, en diri ölümlerimle. Ne olur!Kendimde kal... Ben beni boğdum...
''Ağladı bulutlar/Tutuştu yağmurlar/Bir yürek sustu...'' Bir Rüzgar sustu... Beni sende tüketen kendimden, en bölüşülmemiş çığlıklarımla; SENİ İÇİMDE TERKEDİYORUM
