Bİlmiyorum bugün günlerden ne
Güneş doğuyor mu batıyor mu
kestiremiyorum.
Tanrı kırıyor pusulamı,
Bilmiyorum neredeyim ve kiminle.

O yağan yağmur mu ?
Bir yaprak mı düştü ağaçtan ?
Karanlığım üç buçuk atıyor korkularımda.
Dalgaları vuruyor yüzüme
en solumdaki denizin.
Bİlmiyorum hangi mevsimdeyim
Melekler yırtıyor takvimleri,
Yaşıyorum zamana dağıtılmış hüzünleri.
Bİr karanlık çözküyor sol yanıma;
Ağlıyor melekler ağarıyor kirpikleri.
Rutubet kokan loş yüzünü arıyorum,
avazı çıktığı kadar susuyor
masumiyetimin sesleri.

Bİlmiyorum bugün günlerden ne
Güneş doğuyor mu batıyor mu
kestiremiyorum.
Tanrı kırıyor pusulamı,
Bilmiyorum neredeyim ve kiminle.

Sakallarını batırıyor tanrılar,
Tenimdeki ayetlerine.
O açan çiçek mi ?
Yeşillendi mi yapraklar ?
Bİr tarafım cehennem, bu nasıl kış !
Bırakıyorum hiçliğimi,
Vedaların kurak iklimine.
Doğuruyorum kendimi yeniden
Taş attığım sek sek çizgilerine.
Son rütuşlara yetişemiyor hayallerim.
penceremin kenarında sabahlıyorum
Birini bekliyorum herhangi birini
Asla sobelenmeyeceğimi biliyorum
Peki ya yaşamın soğuk duvarlarına
Kolunu yaslayıp gözünü yuman kim ?

Tüm soru işaretlerini geride bırakıyorum
Güneşin bana hiç dokunmadığını biliyorum
Yaşamın pencerelerini kapatıyorum bir bir
Çünkü nerede ve kiminle olduğumun
Bir önemi yok;
Sadece üşüyorum