Kan revan içinde içimdeki çocuk, Daha bu sabah bir kovan dolusu mermi sıktım beynine, Sen bilmessin ben iyi nişancıyımdır.. Hepsini isabet ettirdim hemde,
Bu onu ilk öldürme teşebbüsümde değildi üstelik, Onu öldürmeyi deniyordum, Her umutsuz bir aşka düştüğümde, Hatalarmın faturasını ona kesmek adetim olmuştu, Oda ben vurduça güçleniyordu sanki, Sonsuzluğa uzanıyordu...
Kan revan içinde içimdeki çocuk Yüzüme gülümsüyor dalga geçercesine, Her merminin acısını çıkarıyor, Ruhuma siliyor pis kanlarını, Ruhumuda kirletiyor
Kan revan içinde içimdeki çocuk Ne ölüyor ne büyüyor Belkide hata bende Büyütmeye çalışsaydım büyürdü belki Öldürmeye çalışmak yerine