Biz, mutluluğu taşıyamadık.

Koca bir çınar gibi devrilmişti omuzlarımıza.
 

Ağır gelmişti.

Hatta bir beden büyük!
 

Uymuyordu üzerimize,

bol duruyordu işte 

Bİr veda hazırladım bize

evet biz yani ikimize

Bİr olta attım hayallerin kirli sularına

senli geleceklerimin tesellisi takılır belki diye

Yapraklarından sıyrılmış

Çıplak bir ağaca verdim sırtımı

Yere düşen Beyaz kar tanelerine yazdım

Bizim için hazırladığım vedayı

Zaman teselli kıyafeti giymiş

Sen etimden ayrılırken

Veda hançeri bağrımı yarmış

Yanlızlığın derinliklerine olta atmışken

Şimdi ben hangi sularda boğulayım

Hangi Acı kessin nefesimi

Gidişlerinin ipi boynuma takılıyken

Hangi şiirlerimde çıkaratıyım seni ortaya

kalemim kana bulanmışken

Ne zaman uyanayım heryerim gece olmuşken 

Nerelerde arayım en sevdiğin çiçeği

Bütün kırları çıplak bırakmışken

Bir final sahnesini yazmışım meğerse en acı şekilde

Başrol oyuncusuymuşum meğerse

Senaryoyu bile bilmezken ...

Bir veda hazırlamışım ikimize

Bedenimize büyük ruhumuza dar gelirken