Bir zamanlar mı?

Tarifini  yap dediklerinde lal olduğum sevdamdın

kana kana içmelere doyamadığım ab-ı hayatımdın..

Sen mi?

Bir mahkumun hayal ettiği özğürlüydün..umuttun 

maviliklerde boğulan bir geminin tek kaptanı

kurabildiğim tek cümle yazabildiğim tek satır

En tılsımlı en riyasız sen tek olandınn

kadehte durduğu gibi olmayan 

yıllara meydan okuyan şarabımdın

ve sen ne kadar kırmızıysan  ben o kadar şaraptım işte sana 

şimdi mii?

Acılarımın altına basılmış zifiri kara bir mührüm

Ölümlerimi emanet ettiğim saatler 

Yolunu kaybetmiş saniyeler 

Geride bıraktığım gözüyaşlı gölgemsin !!!...,

Ben mi?

Bİr yaşamı avuçlarıma almış gecenin sessizliğinde kaybolan 

beton kokan yollara toprak 

akrebin ardısıra giden serseri bir yelkovan 

her defasında adınaklıma geldinde 

tırnaklarımı kanata kanata

toprak olduğum betonlara hasretimi yazan 

ve ben dalgın bakışlarla

gözbebeklerimin dipsiz uçurumlarından düşen bir iki damlayla 

ewet ben dilimde yorgun kelimelerle 

o dipsiz uçurumlardayım şimdi sensize dek...