Konuşsam uzun uzun - dinler miydiniz - Lambayı söndürmeyin, böylesi daha iyi Sabahları yanan lambalar Örter gündüzü bir yandan Uysal, dikkatli bir göz gibi. Konuşsam uzun uzun Nar ağaçlarından, kıştan Bir atlı arabadan, çukurunun önünde Onca yaz artığını yığan. Konuşsam, sussam, tekrar konuşsam Bir evi, mavi çam tokmaklı kapıları Dinlenir gibidir orda bir orman Uykuya dalmış kuşları, sincapları. Konuşsam dinler miydiniz Kırık dökük aşkları - ne kaldı şimdi - Dibe çöktüler bir bir Yavaş yavaş ıslanan Gereksiz eşyalar gibi. Konuşsam dinler miyim kendimi - Yağmur kuşu içini çekti çalıda - Böyle daha çok şey var Katılmak için anılara. Konuşsam uzun uzun Ölüm var, beklemekte pusuda.