gecenin karanlığında gizlenirken rastladığım bir ışıktan ibarettin okyanusun soğuk sularına gizlenmiş sıcak bir gülümseme gibiydin
anıların tozlu yollarında kaybolmuş bir sefer gibiydin zamansız zamanlarda gezinen gemilerin sonsuza açılan yelkenleriydin
umutların yeşerdiği topraklarda suskun bir ağaç gibiydin yavrusunu reddetmiş merdümgiriz bir ana..
gecenin karanlığı götürüyor bizi şimdi yosun tutmuş uğraksız anılara elleri boş kalmış bir hüznün haykırdığı beyaz bir güvercin gibiydin
yasak sayıldığı bir evrende yeniden sevmelerin ütopyasız bir hayatın önde gideni idin
gecenin karanlığı götürüyor bizi şimdi bizsiz bir hayata öyle boş, öyle birbirine benzer yosun tutmuş uğraksız anılarda ümitler, ve sevgiler..
sensiz yaşamak öyle zor ki bilmez idin sen, bensiz yaşayan bir boşluk idin, görmezdin ben, sensiz ölen bir kar tanesi sen, bensiz ısınan bir güneş idin, sönmezdin
gökyüzünden uzak güneşsiz bir gök kuşağı gibi sessiz ve renksiz idin, dönmezdin...