Gözyaşlarıyla ıslanmıştı yanakları,
Sesi boğum boğumdu, göğe karışıyordu hıçkırıkları,
Eğildim ve sadece baktım,
Beni benden eden o bir çift göze…
Avucumun içine aldım yüzünü, yaşlarını sildim,
Ve tebessüm ettim, sadece tebessüm,
Ben güldükçe o da güldü,
Beraber gülüştük,
Ama o bana kızgındı,
Beraber gülüp beraber ağlamamız gerektiğini hatırlattı,
Bende ağladım,
Bu sefer benim yanaklarım ıslak, sesim boğum boğumdu,
Şimdi gözyaşları silinen bendim,
Ağlaştık, gülüştük,
Şizofrenlik kokan duygular gibi gelebilir size,
Ama biz buna aşk diyoruz her zaman,
“Aşk” kelimesinden ne anladığınıza göre,
Değişebilir elbette…