Akla zarar bir güzelliği vardı,
Ne zaman onu görsem dilim tutulur,
Kalbim hızlı hızlı çarpardı.
Sanki kenetlerdi gözleri kendine, gözlerimi.
Tutuklu kalırdım onda, alaşağı ederdi gözleri beni,
O şimdi çok uzaklarda,
Yaprak gibi savurdu hayat bizi, oradan oraya
Artık birbirini tanımayan iki el gibiyiz onunla,
Zaman çok değiştirdi bizi,
Aldı götürdü içimizden, birbirimize olan sevgimizi…
Ne eski aşkımız var artık, yaşanması gereken,
Ne de iki masum kalp var, birbirine yeten,
Anla işte, iki yabancıyız biz…
Uzaklaşmalıyız birbirimizden,
Çok çok çok uzaklara gitmeliyiz…