Sen bir papatya olmalısın,
Her yaprağında ayrı anlam var,
Baharı müjdelemek için tepende birikir,
Selamlar adeta bizi,
Kar beyaz bulutlar…
Sen bir gül olmalısın,
Öyle bir gül ki,
Gülüşü de gül, ağlayışı da…
Kanatır durur ellerimi dikenlerin,
Mahcup olur utanırsın belli ki,
Küçük bir çocuğun masumane edasıyla…
Sen bir lale olmalısın,
Ya da sümbül, ne fark eder,
Her çiçek seni anlatır,
Her biri senden bir iz taşır,
Sen koca bir Anadolu mozaiğisin,
Fırat’ı, Kızılırmak’ı, Gediz’i anlatır sesin,
Erciyes Dağı gibi heybetin,
Ağrı Dağı gibi mistik olur zerafetin,
Sen memleketimden bir izsin…
Sen…
Ben oldun şimdi,
Ben de sen…