Senin kalbin hapishane ve ben müebbet yemiş tutukluyum.
Yanlış anlama üzgün değilim tutuklu kalmaktan.
Üstelik hiç istemiyorum kurtarılmak zindanımdan.

Bir esirlik anca bu kadar mutlu edebilirdi bir insanı ..
Ve bir mahkum anca bu kadar isteyebilirdi idamı.

Gözlerinde dar ağacı kurulsun,
Cezam idam olsun.

Gözbebeklerinde vereyim son nefesimi.
Son isteğimi sorsunlar ve beni senin kalbine gömmelerini isteyeyim.
Zor desinler bana kalbi dolu, ölü veya diri yer yok sana !

Kolay olsaydı istemezdim,
Herhangibi bir hücresine gömün beni diyeyim.
Düşünsünler..
Ve sonra acısınlar bana, kabul etsinler.

Cansız bedenimi birkez daha sana kurban eğlesinler !

o1.o7.2o1o
Perşembe

Gülce'm PEKDAŞ

Bu şiir Temmuz-2010 tarihinde yazılmıştır.

gulcem

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları gulcem' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.