“Bana ağlamamayı öğretmek istiyorsan; beni bırakma..” dediğin kahrolası o günlere sesleniyorum:
Benim ne suçum vardı bunca kalabalık içersinde en yalnız hükmü giyiyorum?
Canım acıyor canım…
Nefes almanın yalnız yaşayarak bedeli; senin sessizliği duymak canımı acıtıyor. Hayatım son bulsun istiyorum, beni heyecanlandıranı sevdim o da sen. Ölüme sus, dedim o kadar canım çekiyor ki ölümüne ölümü…
Aşk sen gelme; ben beklerim demekti oysa ne seni nede bir başkasını benim aşkım kalbi, ruhu, hissi olmayan ölüme kavuşmak mı. Günden güne zaman ilerlemiyor o kadar yalnızım, yalnızlığım ne kadar bağırsa da; yanımdakiler duymuyor…  Bir çığlık atsam, o hariç herkes beni duyar!
Bir bedel ödüyorum nefes almanın yalnız yaşayarak bedelini; senin sessizliği duyarcasına kendimi terk ediyorum. Ben seni unutamayacak ve hiç geçmeyecek tatlı bir dert ettim kendime, yanıldım gerçeğin tadı kalmadı, kalan tek şey var olmayan sen.. Şimdi çıka gelsen beş dakika konuşsak gene ölür müydün gülüşüme? Yalnızlık türküsü bir kişiye söyler, tıpkı ben artık senin yalnızınım dediğim gibi. Ben seni beklerken bu kadar sessizleşme.. Susuyorum yalnızlığınla nefesim; yetim, sahipsiz kaldı..!
Gözlerinin içine bakıp seni seviyorum diyemiyorsam; sen benim için bu hayatta tek olan ikincisi olamayacak en güzel şeysin. Yüz yüze mutluluk başkadır, yüzün olmadan yüzü mutlu etmek başkadır… Yüzün yok yüzümde; yüzüm yok yüzünde. Gelirsem gelebilcek misin, geleceğim dersem bekleyebilecek misin… Artık kendime de gelemiyorum; ummadık bir yerde bekliyorum, gelecekmişsin gibi. Yalnızlığının üzerine yok; hiç çekilmiyor, yalnızlığında ziyan oluyorum.. hayatımdan vazgeçeyim, diye sevmedim seni; sende kendimi bilmediğim için seviyorum.
Nice intiharların başlangıcıdır; terketmek, gitmek, hayatta olmayıp …Olduğunu düşünmek.. ! Birçok şeyden nefret ederdim… Gece ile günüdüzün kavgasını başlatırdım, gecemin gündüzünde yalnızlığım çoğalıyor.
Ölüm yakın sen ölümden de uzaksın bana.. ! ’ Uyandığım her sabah ‘ bugün de hayatımdasın ‘ diye dua ederken, sensiz girdiğim soğuk yatağımda her gece yokluğunla ağlaşmak nedir bilir misin sevdiğim..?
Söylenenecek bir söz kalmamıştı… Fakat yine bir söz yazmamak elimde değil !
Sensizliğin susuzluğunu çekiyorum..
Seni yazarım… Yazdıktan sonra ellerimi yıkarım önceki izlerin devamı kimseye bulaşmasın diye .. !

” Hüseyin BULDUK ” ` 01. 03. 2013 ` CUMA

(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.