Şimdi beni buralara yeniden buralara iten şey cesaret olsa gerek..

Sensizliğin getirdiği deli cesareti..

Ölümün kenarında ip sallamak gibi bu eceli atlarak ortada..

Azraille ortada sıçan oynamak sanki..

Yeni baştan bitmek bilmeyen bir acı.

Bir saniye içinde tüm bedenin yüzbinlerce kez kavruluyor sanki.

Ve sonra diğer bir saniyede yeniden diriliyor .

Ve her seferinde alışılmaksızın daha da artıyor sanki acı.

İşte aynen öyle.

Bana sokağınızın bir anlamını söyle şimdi sen olmasanda orda duran ?

Çantana koyup götürdüğün sevinçlerimden ver mesela biraz ?

Gülüşlerimden.. İhtiraslarımdan..

İki nokta arasındaki boşluklarından koy mesela şu noktaların arasına..

Herşeyi yanında alıp götürdün şehrimizden..

Terkedip gittin ya buralardan..

Bana ne yapacağımı söyle mesela çantanın bir yerlerinden çıkarıp..

O kocaman bavula sığdırdığın mutluluğumuzdan bir parça ver bana..

Gözlerime bir parça daha bakışlarından sür..

Yada kalbime dokun.. Son bir kez daha.. O gün ki gibi..

Derinden..

Sanki parmağını tam ortasına bandırır gibi..

Hani sevdiğin o çikolata kavanozuna bandırır gibi..

Sırt çantanda götürdüğün hayallerimizden ver biraz gece uyuyabilmem için..

Düşünerek uyuyabileceğim bir kaç parça hayal..

Yada seninle geçirdiğimiz günlerin hayaliyle mutlu olma hissiyatımızı geri gönder bana kargoyla..

Yada bir mendilin içine kokunu sarıp gönder bana.. 

Sen sana verdiğim o tek parça hediye gibi dimdik dur yanımda..

Ve boynuna taktığım o ince tesbih gibi tekle sürekli kalbimin en ücra köşelerinde..

Bana içimdeki seni susturmayı öğret gitmeden..

Bana beklememeyi öğret..

Bana acı çekmemeyi..

Alışmayı öğret bana..

Düşünmemeyi..

Biraz daha az düşünmeyi..

Yanına alıp götürdüğün eşşekliklerimden ver biraz bana..

Hani o bakışın..

Banka köşesinde gizli saklı kirpik altından bakışın..

Onlardan çok az bırak bana giderken..

Otobüsüne dokunmak sanki şuan içimden geçen..

O otobüsün camlarına dokunmak..

İyi bak ona demek içimden..

Somut bir cisimle soyut hayaller arasında dolaşmak..

Metafizik sınırlarını zorlamak fizikötesi aşkımız için..

Ve bilakis her damla suda yüzünü görebilmeye çalışmak..

Matemli bir surat ifadesi suratıma yapışıp kalan..

Ve kulağımda sesinin yanısıra çınlayan ne oldu sana soruları..

Cevapsız kalan binlerce sorudan sadece bir tanesi..

Bana beni bırakıp gitmeni cazip gösterecek tek bir hayal göster ?

Benden.. Bizden daha cazip gelen tek bir tane hayal..

Bir kaç tane kıyafetini bırak bana..

Sarılıp ağlamak için değil..

O en basit olanı..

Bırak sen..

Ne yapacağımı ben düşüneceğim..

Öyleki onlar benimle konuşmaya başlayacak yeterince kafayı yediğim zaman..

Beynim saniyeleri saymaya başladı.

Gidişinin üzerinden yalnızca 7 saat 17 dakika geçti şimdiye kadar.

Ve tam 437 dakikadır senden haber alamıyorum.

Bana sadece şunu söyle sevgilim. Yalnızca tek bir soru.. Tek bir cevap..

Eğer yeni bir günde yüzünü göremeyeceğimi , seni hissedemeyeceğimi , cisminin aynı şehirde nefes aldığını bilmeyeceğimi biliyosam..

Uyanmak için bir tane sebep söyle bana..

Tek bir sebep..

Dünyanın öteki ucunda beni severek iyi bir halde olduğunu bilmek yaşamak için yeterli.

Bir sonraki nefesi almak için.. Bu kadarı kafi de..

Bana uyumak için bir sebep söyle.. Yeni bir günde güneşim olarak başka diyarlara doğacaksın..

Başka diyarların günleri aydın olacak her sabah senin yüzünle..

Ben hangi sabaha uyanacağım yüzünün aydınlığı uzaklarımdayken ?

Bilakis dünyanın en tatlı varlığına sen demişken ben..

Hangi şekeri çayıma ilaveten karıştıracağım bir tatlı kaşığından biraz daha az miktarda..

Acıktım dediğimde ben varımya diyen simanı hayal edebilmek için..

Ne kadar sakin durabilmem gerektiğini sanırım tahmin edebiliyosundur.

Bana yokluğunla baş ederken sakin kalabilmeyi öğret..

Bana içimdeki seni susturmayı öğret..

Seni susturmak benim işim elbette.. Yapabilirim.. Susman gereken yerde.. Susmasını bilirsinde..

İçimdeki sen çok edepsiz be kızım..

En olmadık yerde ağzını açıyo ya özledim diyerek..

Mahvediyo beni ansızın..

Hadi bakalım var sen çık içinden..

Seni hayal ederek mahvolan günlerimde hayalini gerçekleştirmek için sana destek olmak mı üstüme düşen ?

Veyahut hayali bir karakteri oynayıp mutluymuş gibi rol kesmek mi inceden ?

İstisnai durumları saymazsan iyiyim diyebilirim.

İstisnai durumlardan çıkmadığımızı göz ardı edebilecek kadar iyimser olabilirsek tabi.