Ah dost. 

Çok farklı bir yerdeyim.. 

Bu yerde diller lal.. 

Gözler kör.. 

Kulaklar sağır.. 

İnsanlar berduşt.. 

Sarhoş dillerin pis selamlarına takılır aklın burada en fazla..

Ne bir güzel kelam duyar hafızan.. 

Nede akli dengen yerinde durur boş bakan gözlere karşın.. 

Burada ne aşk vardır.. 

Ne güzellik.. 

Bir yeni dünya açılır bir çocuğun gözlerinde en fazla.. 

Bir yeni gözyaşı daha süzülür onun küçük yanaklarından aşağıya.. 

Bir yeni ses daha çıkar diğer çığlıklarına karışarak ağladığında.. 

Ve sadece tıka basa doyduğunda bir kaç dakika sakin kalabilir.. 

Hepsi bu.. 

Burada umut yoktur. 

Burada umut bir aslanın ağzından küçük dişini çekmek gibidir. 

Burada güzellik güneşe bir çizik atıp ortadan ikiye yarmak gibidir. 

Ve burada imkan denen şey ancak bir kadının gözlerinde gizlidir. 

Ve o kadını ne gören.. Nede bilen vardır.. 

O kadın herkesin içinde küçücük bir umut gibidir. 

Ve herkes bilir ki burada küçücük bir umut aslanın ağzından küçük dişini çekmek gibidir. 

Bir insanın dostu yarinden fazla yer tutarmış kalbinde.. 

Yarinden önce yaren gelirmiş insanın zihninde..

Ve bir günü ancak dostun yanında bitirerek huzurla buluşturabilirmişim ben..

Ve herşeye rağmen sırtımı dayadığım bir duvarmış aslında dostum..

Bir dost..

Kapkara yüzü , kapkara elleri , sert gözleri , küfürlü sözleriyle insanların bakmaya tenezzül etmediği bir insan.. 

Dost..

İnsanlar her zaman etiketleriyle anılırmış.. 

Kimse kimseyi gözünün karasından yada kaşının inceliğinden bahsederek anlattığı görülmemiş..

Burada herşey yalnızca insanın etiketiymiş..

Dost.. Arkadaş.. Sevgili.. Aşık.. Anne.. Baba.. vesaire..

Ve etiketi olmayana bakılmazmış..

Burada sen kime hangi etiketi koyarsan..

Karşındakide aynı etiketi sana koymuyormuş adaletsiz olsada..

Herkes herkeste farklıymış..

Ah dostum ah..

Ah aziz yandaşım.. Yoldaşım..

Şimdi sana sensizken yalnızca söyleceğim birkaç şey var sanırım..

Bir gün düşün..

Güneş doğmayan..

Kuşların ötmediği.

Ekmeklerin taze taze fırından çıkmadığı..

Hiçbir çocuğun suratında gülümseme olmayan..

Ve hiç bir annenin yüreğine tanrının şefkatinin dokunmadığı..

Bir gün düşün..

Bir gün düşün..

Hiç bir sevgilinin dudaklarında sevgili dudağının izinin olmadığı..

Ve hiç aşığın ellerinde sevgili hasretinin dolmadığı..

Ve hiç bir dakikanın bir diğerinden daha güzel geçmediği bir gün düşün..

Bir gün düşün..

Saatine bakmaktan usandığın..

Sabahları akşamı iple çekip , geceleri sancılarla uyumayı beklediğin..

Asla akşamı zamanında edemediğin..

Ve asla zamanında uyuyup uyanamadığın..

Hiç bir işin düzgün gitmediği..

Ve hiç bir tebessümün aslında gerçek olmadığı..

Kalbe hiç bir atağın acıtmadığı..

Ve hiç bir küfrün hatıranda birşeyler canlandırmadığı bir gün düşün..

İşte ben bu günün tam ortasındayım..

Ve bu gün hiçbir kırmızı ışık seni hatırlatıp beni rahatlatmayacak.. 

Ve hiçbir güzellik geri gelmeyecek..

Ve hiçbir küfür zihnimde bir şeyler canlandırmayacak..

Hiçbir umut yeniden yanmayacak..  

Kalbim hiç bu kadar yanmayacak..

Ve bu eski aziz dostun..

Hiçbir zaman zamanında yatıp zamanında uyanamayacak..

Ve işte bu aziz dostun..

Gün geldiğinde..

En zamansız vakitte..

Uyuyacak..

Ve asla uyanmayacak..

O zamana kadar..

O geceyi iple çekecek..

Ama dediğim gibi..

Burda hiçbir gece zamanında gelmez..

Ve hiçbir uyku zamanında bitmez..