Müzisyenler Odası
Ressamlar Odası
Fotoğrafçılar Odası
Yönetmenler Odası
Annem
Şiirin Hikayesi
Eskişehir' de Üniversiteyi birlikte okuduğumuz bir arkadaşım 1981 yılında Kanada'ya gitmişti, uzun yıllar Memlekette Anne ve babasını ziyaret ederek hem hayır dualarını aldım, hem de arkadaşımdan haber aldım, sonra bir bayram da evlerine uğradığımda her ikisinin de vefat ettiğini, öğrendim, arkadaşımla da bir müddet sonra bağlarımız koptu, facebook olayı başlayınca onu buldum, mail adresimi istedi ve 1981 yılından bugüne kadar yaşadıklarını anlattı, benimde yaşadıklarımı yazmamı istiyordu, 22 Mayıs gecesi, daha doğrusu 23 Mayıs 2009'un ilk saatleri saat 02.30 uzun bir maille geçen yılları anlattım arkadaşıma..Ve son cümelem Allah uzun ömürler versin annem sağ...saat 03.00 İzmit'den erkek kardeşimden bir telefon; Abi Annemi kaybettik....
Bitmiyor ızdırap bitmiyor ANNEM.
Dinmiyor gözyaşım dinmiyor ANNEM.
Çaresizim halimi kimseler bilmiyor ANNEM.
Vücudum yatağa girmiyor ANNEM.
Veysel toprak demiş sadık yarine.
Gelip de bir baksaydı benim halime.
Öpmemek ne zormuş Anne elini.
Kara toprağın Aziz gelini.
Anadır demişler başların tacı.
Ömrümde görmedim böyle bir acı.
Biliyorum derdimin sen de ilacı.
Ağlıyor oğulların ve iki bacı.
Gözlerin yanımda bedenin uzak.
Bumudur Dünya’nın kurduğu tuzak.
Artık sadece kalbimde Azize adı.
Hiç kalmadı sanki Dünya’nın tadı.
Sevdayı acıya katarsın ANNE.
Sevmeyen kendinden utansın ANNE.
Bedenin zemzemle yıkansın ANNE.
Mekanı cennette yatarsın ANNE.
Dünya yıkılsa duyamıyorum.
Yazdıkça yazmaya doyamıyorum.
Günleri artık sayamıyorum.
Ölüme adını koyamıyorum.
1999’da depremi gördük.
Sana bir şey oldu diye bin kere öldük.
Yaşadığını gördük, aşk ile güldük.
Tam on yıl sonra bak yine solduk.
İstesem yanına gelemiyorum.
Rüyamda göreyim diyemiyorum.
Uyumadan olur mu? Bilemiyorum.
Başımı yastığa koyamıyorum.
İçimde bir şeyler kanıyor ANNE.
Gözlerim kül oldu yanıyor ANNE.
Beynime kan gitmiyor donuyor ANNE.
Hücreler sanki eriyor ANNE.
Bir kere uzatsan tutsam elini.
Son defa duysaydım tatlı dilini.
Mevlam cennet eğlesin orda yerini.
Kara toprağın Aziz gelini.
Şiirler yazınca okurdum sana.
Övgüler yağdırıp gülerdin bana.
Kaç tane yazdım gittin gideli…..
Yazdığım şiirleri duysaydın ANA.
Eskişehir' de Üniversiteyi birlikte okuduğumuz bir arkadaşım 1981 yılında Kanada'ya gitmişti, uzun yıllar Memlekette Anne ve babasını ziyaret ederek hem hayır dualarını aldım, hem de arkadaşımdan haber aldım, sonra bir bayram da evlerine uğradığımda her ikisinin de vefat ettiğini, öğrendim, arkadaşımla da bir müddet sonra bağlarımız koptu, facebook olayı başlayınca onu buldum, mail adresimi istedi ve 1981 yılından bugüne kadar yaşadıklarını anlattı, benimde yaşadıklarımı yazmamı istiyordu, 22 Mayıs gecesi, daha doğrusu 23 Mayıs 2009'un ilk saatleri saat 02.30 uzun bir maille geçen yılları anlattım arkadaşıma..Ve son cümelem Allah uzun ömürler versin annem sağ...saat 03.00 İzmit'den erkek kardeşimden bir telefon; Abi Annemi kaybettik....
Bitmiyor ızdırap bitmiyor ANNEM.
Dinmiyor gözyaşım dinmiyor ANNEM.
Çaresizim halimi kimseler bilmiyor ANNEM.
Vücudum yatağa girmiyor ANNEM.
Veysel toprak demiş sadık yarine.
Gelip de bir baksaydı benim halime.
Öpmemek ne zormuş Anne elini.
Kara toprağın Aziz gelini.
Anadır demişler başların tacı.
Ömrümde görmedim böyle bir acı.
Biliyorum derdimin sen de ilacı.
Ağlıyor oğulların ve iki bacı.
Gözlerin yanımda bedenin uzak.
Bumudur Dünya’nın kurduğu tuzak.
Artık sadece kalbimde Azize adı.
Hiç kalmadı sanki Dünya’nın tadı.
Sevdayı acıya katarsın ANNE.
Sevmeyen kendinden utansın ANNE.
Bedenin zemzemle yıkansın ANNE.
Mekanı cennette yatarsın ANNE.
Dünya yıkılsa duyamıyorum.
Yazdıkça yazmaya doyamıyorum.
Günleri artık sayamıyorum.
Ölüme adını koyamıyorum.
1999’da depremi gördük.
Sana bir şey oldu diye bin kere öldük.
Yaşadığını gördük, aşk ile güldük.
Tam on yıl sonra bak yine solduk.
İstesem yanına gelemiyorum.
Rüyamda göreyim diyemiyorum.
Uyumadan olur mu? Bilemiyorum.
Başımı yastığa koyamıyorum.
İçimde bir şeyler kanıyor ANNE.
Gözlerim kül oldu yanıyor ANNE.
Beynime kan gitmiyor donuyor ANNE.
Hücreler sanki eriyor ANNE.
Bir kere uzatsan tutsam elini.
Son defa duysaydım tatlı dilini.
Mevlam cennet eğlesin orda yerini.
Kara toprağın Aziz gelini.
Şiirler yazınca okurdum sana.
Övgüler yağdırıp gülerdin bana.
Kaç tane yazdım gittin gideli…..
Yazdığım şiirleri duysaydın ANA.
