Ankara’da emekçinin yüreği.
Analar, Babalar can, cana.
Onlar hepsi evlerinin direği.
Direniyor Yiğit Tekel işçileri.

Onbinler yürüdü dün desteğe.
Selam olsun direnen emekçiye.
Onbinler geceledi, sabaha kadar.
Ama hala birileri uyanamadılar.

Kefen giymeye hazırlanıyorlar.
Duydunuz mu? Uyuyanlar..
Kim bunlar? Neden bu direniş?
Tek sebebi var; aş, ekmek, iş...

Yok sayıyorlar birileri onları.
Saçma sapan gündemlerle,
İpsiz, sapsız söylemlerle.
Derinleştiriyorlar uykuları.

Emekleriyle, bilekle, yürekle.
Sahip çıkıyorlar can Tekel’e.
Nalet olsun arsızca satanlara..
Satıp, satıp, yiyip, yutanlara.

Kırkbin yürek, tek yürek oldu.
Meydanlar, çadırlar doldu.
İşçiler, Memurlar, sanatçılar
Sembol oldular, inandılar..

Uyan Ey! halkım, artık uyan..
Durma sen de kapılara dayan...
Bu gün bana, belki; yarın sana
Uyan canan, can uyan, uyan.

O yürekler direniyor, direnecek.
Gün gelecek, devran dönecek.
Hainler halka, hesap verecek.
Gülmeyen yüzler elbet gülecek

Mehmet Fikret ÜNALAN

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları Mehmet Fikret ÜNALAN' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.