İnsan ölür yakınları dövünür.
Zengin ise cenazeyle övünür.
Yoksulların çocukları sürünür.
Bir kuş ölse acep kime görünür.

İki güzel kumruydunuz dost bize.
Buğdaylarla besledik geldiniz göze.
Acı bir süpriz ile ürperdik bu gün.
Ah! güzel kumrucum ne diye öldün?

Yalnız bıraktın eşini, arıyor seni.
Sen yoksun diye, yemiyor yemi.
Ne de masum kapattın gözlerini.
Rahat uyu güzel kuşum orada emi.

Sabahları merhabayla sırdaştın bana.
Merhametle bakıyordum küçücük cana.
Alışmıştık yavuklunla, sana, yan yana.
Öyle zor ki vermek seni, kara toprağa.

Guguk diye kanat çırpmayacaksın.
Balkona çıkışım da olmayacaksın.
Eşine yoldaş olup, uçmayacaksın.
Güzel kuşum kalbimiz de yaşayacaksın.

Mehmet Fikret ÜNALAN

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları Mehmet Fikret ÜNALAN' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.