kardan adam ağladı…
döktü kömür gözlerinden vücudunu
ki içindeki tek kara şey
düğme niyetine iliştirilmiş taşlardı…
duramadı, karşı koyamadı
yakalayıp her bir kar tanesini
erimeye muhtaç umutlar yaptı
zamanla gözyaşı olup aktı,
kardan adam ağladı…
döktü kömür gözlerinden vücudunu
ki içindeki en beyaz şey
eriyip gözünden akan kardı…
bahardan kalma goncasını
donmuş yüreğinde sakladı…
ağladı…
verdi gülünü gülen gözlere
kendi yandı…
döktü kömür gözlerinden vücudunu,
kardan adam ağladı…

Bu şiir Ocak-2008 tarihinde yazılmıştır.

Odabaşı

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları Odabaşı' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.