Müzisyenler Odası
Ressamlar Odası
Fotoğrafçılar Odası
Yönetmenler Odası
Hayat Bu İşte
Hayat Bu İşte
Beyaz bir perdenin arkasındasın şimdi
Gözlerin suskun
Ve yağmurlar gözlerin için var bu şehirde
Önceleri beyaz güller açardı perdenin arkasında
Her bir gülü koparır gözlerine sunardım
Sonra yeni güller açardı
Gözlerin varlığımı kabullenmedi
Sonra o güller döküldü ve sadece dikenleri kaldı
Gözlerin bu dikenleri bana sundu
Bense kaderime razı olup ileriye gitmeye çalıştım ama
Her defasında bir adım daha geriye düştüm
Seni unutamamam en zararlı yanım olur kimi zaman
Düşsem boğazıma sarılır gözlerin
Gözlerinin sonsuzluğuna düşmekten korkuyorum
Geriye dönüp bakmak istemiyorum
Hayatı günlük yaşamak istemiyorum
Sense beni bunları yapmaya zorluyorsun
Hayatın içinde lekeli kıyafetler gibiyiz
Çırpındıkça temizlenmek için, dahada kirleniyoruz
Hayat bu işte
Kimi zaman en serseri yanımız olur
Kimi zaman en iyi dostumuz
Kaybederiz kendimizi hayatın rüzgarında
Bir o yana bir bu yana savruluruz
Sonsuzluğa yelken açarız bazen
Tadı hoş gelir insana
Ama hayatın rüzgarı acımasızdır
Batırır seni
Bende bu batanlardanım işte
Hayatın rüzgarına güvendim, kendimi sana bıraktım
Derinden etkilendim
Derine battım ...
Bu şiir 31 Ocak 2013 01:14 tarihinde yazılmıştır.
