İthaf
Adil ÇELİK

Gidiyorsun gene uzaklara

Üzülüyorum;ama ağlamıyorum

Güçlendim büyüdüm sıcaklığınla..

Olgunlaştım artık kendimi tutabiliyorum



Söz dinlemeyen o yaramaz kız değilim

Sen haklıydın geçte olsa öğrendim

Önce kendimiz için yaşamamız gerektiğini

Başkalarını takmamayı öğrendim



Olumsuzluklar yumağında değil

Sevgiyle büyüyen umutlarım var artık

Pembe düşlerimide bir mantığa oturttum

Sabretmeyi ,beklemeyi öğrendim



Sevgilim ne çok mesafe katettik beraber

Ne çok yollar yürüdük ne yerler görüp

Nasıl insanlar tanıdık

Ve herkese güvenemeyeceğimizi anladık



Boş umutlara kapılmamayı

Güvenli ışıkların ardında gitmemiz gerektiğini

Düştüğümüzde ancak bizim bizi kurtarabileceğimizi

Ve insanın kendiyle varolabileceğini kavradık...



En yalnız anlarımızda bile birbirimiz için varolduk biz

Gitsek bile kapıyı vurup

Döndüğümüzde kim o diyebilecek kadar sadakat dolu

Bir bekleyenimiz olduğunu gördük



Sevgilim biz ikimiz için varız

Sonsuza dek biz olacağız

Yıllar sonra da bugünki gibi

Hatta daha da mutlu olacağız...



İyi yolculuklar sevgilim

Git diyorum döneceğini bildiğim için

Ve seni hep bekleyeceğim

Sadece senin için....



13.9.10/23.15

Bu şiir Eylül-2011 tarihinde yazılmıştır.

Saklı Kalem

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları Saklı Kalem' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.