Müzisyenler Odası
Ressamlar Odası
Fotoğrafçılar Odası
Yönetmenler Odası
Seni Sevmek..
seni sevmek
Parmak uclarima kar düsergibi
üsürüm inceden inceye,beyaz kar tanesikleri kokunu barindirir saclarimin yorgun uclarinda.
seni sevmek üsürken icinde yanan bir yanardag büyütmek olsa gerek,
kosarken ayak seslerimi duymamak.
sokak aralarinda saklanarak seni seyretmek oyunlarin en zevklisi
birde sen bakakalirken uzaklara bazen dalmak seninle hayallere
hayal edebilecegin bütün ihtimallere kendimide katmak oldu seninle yasamak.
Cünkü benseni dokunarak sevmeye hic alismadimki.
Seni sevmek yalnizken hayalinle sarmas dolas uyumakti güz yagmurlari camlara aglarken.
seninle olmak sacina yapisan bir tozparcasi olmayi istemekti
ve kiskanmakti saclarinin tokasinin sana öyle simsiki sarilisini.
Seni sevmek defterime yazdigim yüzlerce yarim kalmis siirlerin icinden
sadece hüzünlü cümleleri bir araya getirip sana yollamayi istemekti en kötü düsüncem
ve keske cüzdanindan bir resim calip sarilmayi istemekti .
Ellerini koklama ihtimali yüregimi yeterince yoruyordu zaten
sana dokunma ihtimalini ise askiya aldim
belki olurya avuclarinda can veririm diye,ama ölmekten korkmak degil bu
seni birdaha hayal edememek sensizken diye.
Oysa bir gölge vardi teninde,her sabah yabanci bir el tutuyor sanki nabzini,
ay isigini utandiran gözlerinde bulut,sacindan iki tel eksik sanki kalmis baskasinin parmak uclarinda.
Oysa ben hazir degilim yasamana sebep olan bir yudum nefesin icinde bir cümle olup gözlerinden beni vurmasina.
Seni severken kendimden nefret ederdim bir an aklimin baska bir düsünceye dalisinda.
birde her aksam ayak izlerinin kokusunun bulastigi yollari süpürenlerden.
Seni sevmek sensizken aci ekmek tadinda icinde bir aci hissetmek gibi,
yasak denilen asklarin en yüksek ucurumundan gözlerine düsüp kokunda bogulmakti
ve seni sevmenin adini birtürlü koyamamakti.
Seni sevmek icimde parcalanan yüregimin
kendi kaninda bogulmasi gibi sessiz cigliklari vardi
ve hepside yine sensiz yine kimsesiz kalmislardi .
Parmak uclarima kar düsergibi
üsürüm inceden inceye,beyaz kar tanesikleri kokunu barindirir saclarimin yorgun uclarinda.
seni sevmek üsürken icinde yanan bir yanardag büyütmek olsa gerek,
kosarken ayak seslerimi duymamak.
sokak aralarinda saklanarak seni seyretmek oyunlarin en zevklisi
birde sen bakakalirken uzaklara bazen dalmak seninle hayallere
hayal edebilecegin bütün ihtimallere kendimide katmak oldu seninle yasamak.
Cünkü benseni dokunarak sevmeye hic alismadimki.
Seni sevmek yalnizken hayalinle sarmas dolas uyumakti güz yagmurlari camlara aglarken.
seninle olmak sacina yapisan bir tozparcasi olmayi istemekti
ve kiskanmakti saclarinin tokasinin sana öyle simsiki sarilisini.
Seni sevmek defterime yazdigim yüzlerce yarim kalmis siirlerin icinden
sadece hüzünlü cümleleri bir araya getirip sana yollamayi istemekti en kötü düsüncem
ve keske cüzdanindan bir resim calip sarilmayi istemekti .
Ellerini koklama ihtimali yüregimi yeterince yoruyordu zaten
sana dokunma ihtimalini ise askiya aldim
belki olurya avuclarinda can veririm diye,ama ölmekten korkmak degil bu
seni birdaha hayal edememek sensizken diye.
Oysa bir gölge vardi teninde,her sabah yabanci bir el tutuyor sanki nabzini,
ay isigini utandiran gözlerinde bulut,sacindan iki tel eksik sanki kalmis baskasinin parmak uclarinda.
Oysa ben hazir degilim yasamana sebep olan bir yudum nefesin icinde bir cümle olup gözlerinden beni vurmasina.
Seni severken kendimden nefret ederdim bir an aklimin baska bir düsünceye dalisinda.
birde her aksam ayak izlerinin kokusunun bulastigi yollari süpürenlerden.
Seni sevmek sensizken aci ekmek tadinda icinde bir aci hissetmek gibi,
yasak denilen asklarin en yüksek ucurumundan gözlerine düsüp kokunda bogulmakti
ve seni sevmenin adini birtürlü koyamamakti.
Seni sevmek icimde parcalanan yüregimin
kendi kaninda bogulmasi gibi sessiz cigliklari vardi
ve hepside yine sensiz yine kimsesiz kalmislardi .
Bu şiir Mayıs-2008 tarihinde yazılmıştır.
