Nasıl unutursun

ilk günleriydi İstanbul'a taşındığınızın

usulca dokunmuştun hanımeli kokan

bir duvara yaslı beyaz bisiklete

-Binmek ister misin

diye bir sesle irkilip

ayrılmıştın hayal dünyasından



Annenin dizlerine yatırıp

sarı saçlarını

saatlerce taramayı düşlediği Ömercik

duruyordu işte tam karşında

ki yaramazlık yaptığında

az mı dua ederdi

onun gibi uslu olmana



Kalır mıydın hiç altında

böylesi sıcak bir davranışın

sen de cebinde taşıdığın

kolonya kapağını uzatmıştın ona

ve başlamıştı bir arkadaşlık

çatılarına martıların konduğu

Çiçekçi sokaklarında



Evlerin arasından

bakmak isterken Kız Kulesi'ne

acemisi olduğun bisikletten düşmüştün

gitmiyor gözünün önünden

filmlerdeki gibi yardımına koşması

üstelik o gün ilk kez

yara bandıyla tanışmıştın



Kaybettin Ömerciği

şoförlük yaptığını duymuştın bir ara

ama bu şehirde

taşradan gelen bir çocuğa

bisikletini verecek insanların

yaşadığına inanıyorsun yine de

siyah ve kıvırcık saçlarınla

Sunay Akın

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları Sunay Akın' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.