Evsiz çocukların yol kenarında öldürdüğü masum bir korkağım ben.
O gittiğinden beri akıttığım gözyaşında boğdum kendimi.
Utanan her kadında bulduğum ''SENİ''
Utandığım her anımda kaybettim...
Oturup bir şişe içkide,
Esrar dumanının buğusunda,
Mürekkebini kanımdan aldığım şiirlerde,
Üzerinden yüzlerce yüzsüzün geçtiği orospularda,
Kendine faça atan piskopatlarda buldum "Seni"...

Kaybettim kendimi elim yüzüm yara içinde;
KALBİM sen...
Kaderimde yazan yalnızlığımı,
Sensizliğimi,
Kimsesizliğimi,
Bu mantık aramaları sikti belamı...
Herşeye bir sebep buldum yaşamama hariç,
Herşeyden korktum ölümden hariç...
Ben hep kaybettim öldüm geberdim
Kaybettim
Kaybettim
Kaybettim
Kan çöllerinde kafam güzel altıma işedim kalbimden seni
Ağlamaya utandım,
Utandığım için ağladım
Sızlayan heryerimde seni aradım
Sen kaybından öldüm ben..! ! !

Bu şiir Ocak-2010 tarihinde yazılmıştır.

Yasin Yeşiltepe

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları Yasin Yeşiltepe' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.