Yırtıp karanlığın kenarından bir parça gözlerimin ferine yapıştırdı ALLAH…
Unuttuğum nekadar karanlık varsa hatırlıyordum
Hatırladıklarım bir bir intihar ediyordu
Sensizliğin uçurumunda bir çakıl taşı olup yuvarlanıyorlardı en dibe en aşağıya en yalnızlığa

İnsanlarda karanlık konuşuyorlardı artık
Uluorta eteklerindeki haykırışları döküyorlardı
Hüznün ayaklarının altına
Kimileri susuyordu
Boğazına batmış birkaç kelimenin acısıyla
Bir iki damla yaş akıtıyordu
Asfalt olmuş bedenlerinden…
Fahişe olmuş ruhlar günahlarını siktiriyorlardı et pazarlarında
Papatyalar açmıyordu artık
Toprağa kan akıyordu
Cehennem kokuyordu loş sokaklardaki adamlar
Şehir karanlıktı
Ben karanlıktım
Şehir karlıydı
Ben soğuktum
Gözlerim yanlış teşhise kurban gitmiş bir felçliydi artık
Tutmuyordu hissetmiyordu gözyaşının sıcaklığını
Allahsızlıkların içinde şaha kalkan ellerim
Değmiyordu artık onun saçlarına
Ölmek kolaydı
Yaşamak istiyordu oysa
Bileğine iki altın bilezik birde neşter takan yeni gelinler…

Her adres yanlış adres
Her nefes bir cinayet
Her kadın bir fahişe
Her adam bir pezevenkti

Benmi "genel izleyici" dedikleri şeydim
Kendi cinayetimi en ön sıradan izledim…! ! !

yAsin YeşiLtepe

Bu şiir Ocak-2010 tarihinde yazılmıştır.

Yasin Yeşiltepe

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları Yasin Yeşiltepe' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.